Wytyczne dla budowy nowych lub modernizowanych układów torowych

Stopniowanie wartości dopuszczalnych parametrów

W przeciwieństwie do starszych wytycznych w nowych standardach nie określa sie tylko wartości minimalnych układu torowego, ale wyznaczono kilka stopni i progów wartości dopuszczalnych. Rozróżnia się następujące z nich:

Zalecane wartości dopuszczalne (P0)

Stosowane są w dogodnych warunkach terenowych lub w dogodnych warunkach układu torowego, które zapewniają minimalny poziom oddziaływań dynamicznych oraz maksymalny w danych warunkach poziom komfortu pasażerów, przy uzyskaniu założonych parametrów eksploatacyjnych.

Przekroczenie progu P0 jest dopuszczone w przypadkach uzasadnionych względami technicznymi lub ekonomicznymi, a decyzję o przekroczeniu podejmuje projektant.

Normalne wartości dopuszczalne (P1)

Stosowane są w momencie gdy zastosowanie wartości dopuszczalnych byłoby przyczyną:

• zmniejszenia prędkości pojazdów szynowych w stosunku do prędkości założonej/wymaganej,
• zwiększenia zajętości terenu,
• zwiększenia stopnia skomplikowania i/lub wielkości układu geometrycznego,
• zwiększenia niekorzystnych oddziaływań infrastruktury kolejowej na otoczenie zewnętrzne linii kolejowej.

Przekroczenie progu P1 wymaga zgody Zakładu Linii Kolejowych lub Zarządu PKP PLK S.A. (w warunkach symulatora wymaga to akceptacji osoby sprawdzającej układ torowy)

Rozszerzone wartości dopuszczalne (P2)

Stosowane są wyjątkowo w celu realizacji szczególnych celów, wymagań lub zamierzeń projektowych.

Przekroczenie progu P2 wymaga uzyskania odstępstwa od zapisów instrukcji i standardów udzielanego w formie uchwały Zarządu PKP PLK S.A. (w warunkach symulatora wymaga to akceptacji co najmniej 2 osób sprawdzających układ torowy)

Graniczne wartości dopuszczalne (P3)

Są to maksymalne lub minimalne wartości określone w przepisach powszechnie obowiązujących.

Łuki poziome

Promień łuku poziomego

Wartość promienia łuku poziomego należy ustalać w zależności od projektowanej prędkości maksymalnej, przy czym w procesie projektowania układów geometrycznych torów oraz połączeń torowych należy stosować maksymalne wartości promieni, możliwe do uzyskania przy występujących ograniczeniach: terenowych, infrastrukturalnych, itp.

W projektowaniu układów geometrycznych torów szlakowych oraz torów głównych zasadniczych zaleca się stosować łuki i wartościach promieni od 600m do 20000m.

Stosowanie łuków o innych promieniach nie jest zalecane z uwagi na występujące przy:

a) R < 600 - zwiększone koszty utrzymania toru, wynikające przede wszystkim ze wzrostu tempa zużycia szyn,

b) R > 20000m - trudności w osiągnięciu wysokiej dokładności położenia osi toru, wynikające ze stosowanych obecnie technologii budowy i utrzymiania.

Dopuszczalne promienie łuków

Uwarunkowania	Zalecane wartości dopuszczalne (P0)	Normalne wartości dopuszczalne (P1)	Rozszerzone wartości dopuszczalne (P2)
wartości minimalne (Rmin) [m]
tory szlakowe i główne zasadnicze	600	300	180
tory przy peronach	500	500	300
tory główne dodatkowe i boczne	450	180	180*
wartości maksymalne (Rmax) [m]
tory szlakowe i główne zasadnicze	20000	50000	-

*w tabeli nie ujęto wartości granicznych dla torów bocznych oraz na górkach rozrządowych gdzie absolutne minimum wynosi 150m

Zalecane wartości minimalnych promieni łuków poziomych

Typ linii	w warunkach normalnych	w warunkach trudnych
	R [m]	R [m]
P250	3100	2700
P200	2000	1700
M200	2300	2000
P160	1300	1100
M160	1500	1350
P120	750	650
M120	850	750
T120	850	750
P80	600	300
M80	600	350
T80	600	350
T40	600	300