Każda sceneria musi zawierać co najmniej jeden szlak zewnętrzny. Przebiega on od miejsca wjazdu na scenerię do pierwszego punktu widocznego w rozkładzie, np. do przystanku osobowego. Dla jazdy wewnątrz scenerii (np. z przystanku na główną stację) należy zdefiniować szlaki wewnętrzne. Jeśli na danej scenerii przewiduje się wykonywanie prac manewrowych w celu wyjazdu na dany szlak (np. stacje czołowe, węzłowe) - należy zdefiniować pracę manewrową i określić minimalny czas potrzebny na jej wykonanie. EZT, SZT i lokomotywy luzem mają przypisany skrócony czas manewrów ze względu na ograniczenie do zmiany kabiny.
+
Każdy z elementów składowych pozwala zdefiniować charakterystyczne dla danego typu właściwości, np. czas postoju na stacji, czas pracy manewrowej, długość szlaku, ilość torów szlaku itd.
−
Dla szlaków wewnętrznych zaleca się stosować nazwy skrótowe opisujące jakie elementy łączy dany szlak wewnętrzny, np "TrMa" dla szlaku Truskawka - Malina.
+
Prawidłowe wykonanie pomiarów długości szlaków ma wpływ na prawidłowe obliczenia czasów przejazdu pociągów. W przypadku stacji o dużej rozpiętości należy przyjąć zasadę, że szlaki kończą i zaczynają się w miejscu obsługi, np. w środku długości peronu czy na środku długości bocznicy towarowej.
Aktualna wersja na dzień 14:11, 17 sie 2023
Każdy z elementów składowych pozwala zdefiniować charakterystyczne dla danego typu właściwości, np. czas postoju na stacji, czas pracy manewrowej, długość szlaku, ilość torów szlaku itd.
Prawidłowe wykonanie pomiarów długości szlaków ma wpływ na prawidłowe obliczenia czasów przejazdu pociągów. W przypadku stacji o dużej rozpiętości należy przyjąć zasadę, że szlaki kończą i zaczynają się w miejscu obsługi, np. w środku długości peronu czy na środku długości bocznicy towarowej.
